Πρωτολειτούργησε το 1906 με πηγή ενέργεια το πετρέλαιο. Κατά τη διάρκεια το 2ΟΥ Παγκοσμίου Πολέμου ο Φάρος παρέμεινε σβηστός. Το 1955 επαναλειτούργησε ως επιτηρούμενος με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο. Το 1979 ο Φάρος ηλεκτροδοτήθηκε καταργώντας τη λειτουργία του Φάρου με πετρέλαιο. Το 1990 τοποθετήθηκαν νέα αυτόματα φωτιστικά μηχανήματα όπου λειτουργούν μέχρι σήμερα.
Υπάρχει ασφαλτωμένος δρόμος (περίπου 12,5 χλμ.) που ξεκινά από το λιμένα Ληξουρίου και 2 χλμ. περίπου χωμάτινος δρόμος σε καλή κατάσταση που καταλήγει στην είσοδο του φάρου. Το κοντινότερο χωριό απέχει 5 χλμ. και ονομάζεται Χαβριάτα. Ο φάρος περιμετρικά δεν είναι περιφραγμένος εκτός από την πίσω πλευρά, όπου υπάρχει πέτρινο τοιχίο 50 εκ. και μια καγκελόπορτα επάνω στο δρόμο για την απαγόρευση της διέλευσης των αυτοκίνητων. Γενικά η περιοχή είναι δύσβατη και στην περίπτωση μικρών παιδιών χρειάζεται επίβλεψη. Η κοντινότερη παραλία είναι τα Λαγκαδάκια(με μικρό βότσαλο) που βρίσκεται σε απόσταση 2χλμ.Παραλία με αμμουδιά βρίσκεται περίπου 10χλμ από τον φάρο.
Ο φάρος υπάγεται στην κατηγορία περί προστασίας Αρχαιοτήτων , χαρακτηρισμός ακινήτου μνημείου, είναι δυνατόν να αφορά και κινητά που συνδέονται με ορισμένη χρήση του ακινήτου τις χρήσεις που είναι σύμφωνες με το χαρακτήρα του ως μνημείο , καθώς και τον περιβάλλοντα χώρο ή στοιχεία αυτού.
Πληροφορίες
Σχετικά Άρθρα
